Πριν αναφερθούμε στις παραλίες της Σαμοθράκης ας ξεκαθαρίσουμε το εξής :

Αν για σένα παραλία είναι εκείνο το κίτρινο πράγμα που απλώνεται για μερικά χιλιόμετρα, σε μαστιγώνει όποτε φυσάει, κολλάει πάνω σου όταν βρέχεσαι και είναι τίγκα σε κουβαδάκια, παιδάκια, κεφτεδάκια, σκυλιά, ρακέτες, γκόμενες με λιπ-γκλος , σταλόνε style τυπάκια αλειμμένα με λάδι, μοχίτο, κοσμοπόλιταν, δεκάδες in και cool κόσμο που βρίσκεται τόσο κοντά ο ένας στον άλλο που κινδυνεύουν να ανταλλάξουν ψείρες, μικρόβια και χουφτώματα τύπου -“με συγχωρείτε ήταν τυχαίο,σας πέρασα για την πετσέτα μου, τι δεν είναι πετσέτα αυτό, αλλά η πλάτη σας? θέλετε αποτρίχωση αγαπητέ”- βρίσκεσαι σε λάθος site. Μπορείς να αποχωρήσεις όσο είναι καιρός. Εσύ αγάπη μου δεν ζεις καλοκαιρινές διακοπές. Την κόλαση του Δάντη ζεις, σε greek version. Όπως την βρίσκει κανείς, θα μου πεις. Πάντως μια φορά σε παραλία Σαμοθράκης μην πας. Θα πάθεις πολιτισμικό σοκ και εσύ και εκείνη.

Οι παραλίες της Σαμοθράκης λοιπόν! Κατά καιρούς πολλοί ρωτάνε “ποιες είναι οι παραλίες της Σαμοθράκης” ή “που μπορώ να κάνω μπάνιο στη Σαμοθράκη” κτλ. Εδώ, θα πρέπει να εξηγήσουμε το εξής, που μάλλον δεν είναι αυτονόητο. Η Σαμοθράκη είναι νησί! Δηλαδή μια στεριά που γύρω γύρω βρέχεται από θάλασσα. Εκεί που καταλήγει η στεριά συνήθως υπάρχει παραλία… Όχι πάντα βεβαίως, γιατί μπορεί επίσης να υπάρχει γκρεμός, βράχια και τα συναφή, αλλά σε γενικά πλαίσια ένα νησί συνηθίζεται να έχει γύρω γύρω παραλίες. Ολούθε, ένα πράμα…

Το ποιες είναι οι “καλές” παραλίες είναι πολύ σχετικό και υποκειμενικό θέμα. Εξαρτάται τι έχει κανείς στο μυαλό του ως καλή παραλία. Αν φερ’ ειπείν θεωρεί πως οτιδήποτε πέραν του λεπτεπίλεπτου πουδρέ κόκκου της άμμου είναι κοτρώνα, τότε σαφώς και θα αντιμετωπίσει προβλήματα στη Σαμοθράκη. Θα νιώσει πως ακροβατεί σε γκρεμνά και απότομους βράχους. Επομένως καλύτερα να την αποφύγει. Οι παραλίες καλώς ή κακώς είναι ολίγον τι άγριες. Διότι καλή μου, η Σαμοθράκη πάνω απ’όλα είναι βουνό. Και τι βουνό? Σάος με το όνομα. 1611 μέτρα σου λέει. Με ένα Φεγγάρι να! Όχι κανένα λοφάκι μαλθακό και ήρεμο. Αν ήταν έτσι ξενέρωτο και δεν πουλούσε αγριάδα στο Αιγαίο, με τόσο αέρα που λυσσομανάει κάθε τόσο, τα κύματα θα του έχουν αλλάξει πρόσωπο.

Στο προκείμενο. Για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, η Σαμοθράκη έχει παραλίες με άμμο. Μία παραλία για την ακρίβεια. Την Παχιά Άμμο, που διαθέτει χοντρή, καθαρή άμμο μέχρι μέσα στη θάλασσα. Μπορεί κανείς να την προσεγγίσει με αυτοκίνητο καθώς δεν υπάρχει -τουλάχιστον μέχρι στιγμής-λεωφορείο που να πηγαίνει μέχρι εκεί.

Λίγο παραδίπλα της βρίσκεται κρυμμένος ο Καρκάνης, ο μικρός αδελφός της που λόγω συγγένειας έχει και εκείνος άμμο. Για να πας, οφείλεις να ιδρώσεις λιγάκι. Όχι τίποτα πολύ, μη φανταστείς. Αλλά όταν λέμε κρυμμένος, εννοούμε κρυμμένος. Συνεχίζοντας προς την ίδια κατεύθυνση – αλλά αυτή την φορά μόνο με βάρκα- βρίσκεις διάφορους μικρούς κολπίσκους, με γαλαζοπράσινα νερά, σπηλιές , στρογγυλό λευκό βότσαλο και κοχύλια. Πολλές από αυτές τις παραλίες έχουν μεγάλες πέτρες και ενίοτε βράχια μέχρι εκεί που σκάει το κύμα. Στο Βάτο όμως, μια από τις γνωστότερες στους λάτρεις της Σαμοθράκης παραλία, μπορείς να βρεις ψιλό χαλίκι και τα ίδια απίστευτα κρυστάλλινα νερά. Σε αυτές τις παραλίες είναι πολύ πιθανόν επίσης να συναντήσεις σύγχρονους “ναυαγούς” -γυμνούς ή και όχι- που απαρνιούνται κάθε επαφή με το υπόλοιπο νησί από την αρχή μέχρι το τέλος των διακοπών τους.

Στην άλλη πλευρά του νησιού, την οποία προσεγγίζει κανείς με αυτοκίνητο, η πιο φημισμένη παραλία είναι οι Κήποι που έχουν μαύρο ηφαιστιακό βότσαλο και σκούρα βαθιά νερά.

Η παραλία είναι ιδιαίτερα μεγάλη και η πιθανότητα να υπάρχει παραπάνω από ένας-δύο άνθρωποι ανά σχεδόν χιλιόμετρο, είναι μικρή… Κάπως έτσι παίζει να νιώσεις έστω για λίγο Ωνάσης “έχω για την πάρτη μου ένα ολόκληρο νησί.” Μεγαλείο! Παρ’όλα αυτά μην μπερδεύεσαι. Δεν σου ανήκει. Του ανήκεις.

Τα Θέρμα επίσης είναι συχνή επιλογή των τουριστών καθώς έχουν πιο ήπια παραλία με βότσαλο, ψιλό χαλίκι ή και χοντρή άμμο, ανάλογα με τα κέφια του προηγούμενου χειμώνα. Σε κάθε περίπτωση, η απίστευτη θέα προς το καταπράσινο βουνό είναι στάνταρ εκεί.

Συνοψίζοντας λοιπόν, στη Σαμοθράκη δεν θα έρθεις για τις ατέλειωτες αμμουδερές παραλίες, γιατί όπως θα έχεις καταλάβει πλέον, δεν θα τις βρεις εδώ. Δεν θα έρθεις επίσης για high καταστάσεις με την έννοια του κοσμοπολίτικου. Δεν παίζει. Ξέχασε το. Deal with it. Στη Σαμοθράκη θα έρθεις κυρίως για τις χαλαρές στιγμές, τα καθαρά νερά, την δυνατότητα να απομονωθείς έχοντας prive δικές σου παραλίες, τα δελφίνια, την παρεούλα στην άκρη της θάλασσας με τις κιθάρες και τις φωτιές, το φεγγάρι που λιώνει πάνω από το Αιγαίο, τα δισεκαττομύρια αστέρια που μπορείς να δεις και να μετρήσεις ένα-ένα.

Μετά απ’αυτό αν ποτέ σε ρωτήσουν από τι υλικά είναι φτιαγμένος ο παράδεισος, θα ξέρεις τι να τους απαντήσεις…